HOE VALT HET?

Baby’s gedijen vrijwel altijd uitstekend op borstvoeding

Soms doen zich – tijdelijk – wat klachten voor die aandacht vragen. Zo zijn darmkrampjes een heel normaal verschijnsel, omdat het maag-darmkanaal de eerste vier maanden nog in ontwikkeling is. Je kunt het buikje van je baby dan zachtjes masseren of er een warme doek op leggen. Na anderhalf tot vier maanden zijn de maag en darmen van je kindje eraan gewend om zelf voedsel te verteren en gaan de krampjes over. Soms geven baby’s na een voeding wat melk terug, dat komt vaak mee bij het boertje. Dat hoort er gewoon bij, want het maagje sluit nog niet goed. Laat de voeding daarom rustig zakken door je baby een poosje rechtop tegen je aan te houden. Alleen als je baby heel veel spuugt of als de voeding er met een flinke boog weer uit komt, is het raadzaam om te overleggen met je kraamzus, lactatiekundige of huisarts.

Het kan gebeuren dat een baby na de geboorte te moe is en de zuigtechniek niet goed onder de knie krijgt. Door het bloot op de borst te leggen, kun je het aanhappen stimuleren. Als je kindje niet in de eerste twaalf tot vierentwintig uur aan de borst drinkt, is het belangrijk om zo snel mogelijk te beginnen met kolven. Zo krijgt je baby toch moedermelk – via een lepeltje of kopje – en komt de melkproductie bij jou op gang, zodat je kindje op een later moment alsnog aan de borst kan drinken.

Na een tijd krijg je meestal een ritme in de borstvoeding. Een dipje hoort er soms bij, maar heb je een serieuze tegenslag – bijvoorbeeld ernstige stuwing, verstopt melkkanaal of borstontsteking – doe dan een beroep op de ondersteuning van deskundigen. Als je kraamzus er nog is, kan zij je adviseren of doorverwijzen naar een lactatiekundige. Doen zich in een later stadium problemen voor, dan kun je contact opnemen met een lactatiekundige, vrijwilligsters van de borstvoedingsorganisaties of het consultatiebureau.

Tip

Schakel ook zoveel mogelijk mantelzorg in om jezelf te ontlasten, helemaal als er andere kinderen zijn. Gelukkig zijn de meeste moeilijkheden overkomelijk, zodat je na de momenten van ongemak alsnog fluitend borstvoeding kunt geven.

Spruw komt slechts bij vier procent van de zuigelingen voor, maar trek meteen aan de bel als je symptomen herkent. Spruw is een vervelende schimmelinfectie, waar zowel moeder als kind vatbaar voor zijn en elkaar mee kunnen besmetten. Symptomen bij de baby zijn: witte aanslag of vlekjes in het mondje die je niet kunt wegvegen, klakkende geluiden tijdens het voeden, luieruitslag, met tegenzin drinken of het weigeren van de borst. Bij jezelf kun je de schimmelinfectie herkennen aan plotselinge pijnlijke tepels, kloven die niet genezen, een branderig gevoel of een rozerode, glanzende en/of schilferige tepelhof. Ook een stekende pijn (diep) in de borst tijdens of na het voeden kan duiden op de schimmelinfectie. Als je baby meer weerstand krijgt (zo rond de drie maanden) kan de schimmelinfectie vanzelf oplossen, maar vaak geneest een spruwinfectie alleen met medicijnen. Wees bij spruw ook extra hygiënisch.